این آخرین نامه عاشقانه

شهید آیت‌الله سیدمحمدرضا سعیدی متولد 2 اردیبهشت 1308، فرزند حجت‌الاسلام سیداحمد سعیدی، با از دست دادن مادر در دوران طفولیت، تحت نظر پدر مشغول به تحصیل شد. در مشهد ادبیات عرب و دروس فقه و اصول را نزد شیخ‌ کاظم دامغانی، شیخ هاشم قزوینی و شیخ مجتبی قزوینی فراگرفت. پس از ازدواج عازم قم شد و در محضر امام خمینی (ره) به درجه‌ی اجتهاد رسید. ضمن تحصیل و تدریس، به مسافرت‌های تبلیغی نیز می‌رفت. در یک سفر به آبادان با سخنرانی افشاگرانه و ضدرژیمش به زندان افتاد که در اثر تلاش آیت‌الله العظمی بروجردی (ره) از زندان آزاد شد. پس از آن ماجرا، ایرانیان مقیم کویت که برای تبلیغ، خواستار مبلغ توانایی بودند، آیت‌الله سعیدی را پذیرا شدند. «هنگام نماز مغرب و عشا به منزل امام رفتم، می‌خواستم با ایشان مذاکره کنم، امام آماده نماز بود، وقتی منظورم را فهمید اندکی نماز را تأخیر انداخت. به عرض رساندم: آقا! طبق برداشتی که من کرده‌ام، از این به بعد شما در مبارزات خود، یاوران کمتری خواهید داشت. امام فرمود: ،، سعیدی! چی می‌گویی؟! به خدا قسم اگر تمام جن و اِنس پشت به پشت هم بدهند و در مقابل من بایستند، چون من این راه را حق یافته‌ام، از پای نخواهم نشست.،، با سخنان امام چنان دلگرم شدم که روح تازه‌ای در وجودم دمیده شد و ایمان بیشتری به قیام و حرکت امام پیدا کردم.» آیت‌الله سعیدی در مهاجرت به عراق، جلساتی تشکیل داد و نهضت امام (ره) و شخصیت والای ایشان را تشریح نمود. وی با نظر ایشان به امام‌ جماعت مسجد موسی‌بن‌جعفر (ع) در تهران برگزیده شد. تلاش‌های ایشان در این پایگاه عبارت بود از: تفسیر قرآن کریم، سخنرانی، ایجاد کتابخانه، دعوت سخنران از قم و... افزون بر این، برای گروهی از بانوان در منزل خویش جلساتی تشکیل داد و به تدریس جامع‌المقدمات، سیوطی، مغنی و نیز عروة‌الوثقی پرداخت. همچنین ترجمه‌ی رساله‌ی امر به معروف و نهی از منکر امام (ره) از کتاب تحریرالوسیله و نوارهای ایشان را در نجف تحت عنوان «ولایت فقیه» چاپ و تکثیر کرد. ساواک او را ممنوع‌المنبر نمود، اما آیت‌الله سعیدی به کار خود ادامه می‌داد. سال 1345 درباره‌ی جنایات اسرائیل سخنرانی کرد که باعث شد او را دستگیر و 61 روز در حبس نگه‌ دارند. رژیم که با تصویب کاپیتولاسیون سرسپردگی کامل خود را به اثبات رساند، در اردیبهشت 1349 از سرمایه‌گذاران آمریکایی دعوت کرد و بنا داشت اقتصاد ایران را کاملاًً در اختیار آمریکایی‌ها قرار دهد. به دنبال آن، آیت‌الله سعیدی در اعلامیه‌ای به زبان عربی خطاب به علمای کشورهای اسلامی، آنها را دعوت به قیام نمود. رژیم او را دستگیر و در قزل‌قلعه زندانی کرد و تحت شدیدترین شکنجه‌ها، در روز چهارشنبه 20 خرداد 49 به شهادت رساند. پیکرش فردای آن روز تحویل فرزند ارشدش شد تا به طور مخفیانه در وادی‌السلام قم به خاک سپرده شود.